Do ekstrakcji używamy wyłącznie organicznych najwyższej jakości rozpuszczalników.
Poznajmy metodę ekstrakcji konopi przy pomocy alkoholu. Sposób ekstrakcji jest stosunkowo tani i możemy go przeprowadzić sami w domowych warunkach. Producenci olejków używają jednak specjalistycznych urządzeń, które pozwalają zachować stałą jakość i skład swoich olejków CBD
Do ekstrakcji używamy etanolu to nic innego jak alkohol, który powszechnie występuje w napojach alkoholowych. Ten wykorzystywany w farmacji posiada jednak wyjątkową czystość, a stężenie wynosi nawet 99,8 % i określa się go jako alkohol CZDA (czysty do analizy). Produkt taki nie należy do najtańszych, ale dzięki wysokiej jakości alkoholu możemy uzyskać wyjątkowo czyste olejki CBD. Alkohol etylowy jest znakomitym rozpuszczalnikiem kannabinoidów, a dzięki stosunkowo niskiej temperaturze odparowywania – 78,37 °C, łatwo jest go oddzielić od olejku.
Ekstrakcja alkoholowa umożliwia nam wydobycie kannabinoidów w swojej kwasowej formie, jeśli użyjemy kwiatów, których wcześniej nie ogrzewaliśmy. Proces ekstrakcji odbywa się poniżej temperatury, w której kwasy kannabinoidowe się dekarboksylują. Jest to swoistą zaletą ponieważ, przy niektórych dolegliwościach wskazane jest przyjmowanie np. kwasu kannabigerolowego (CBGA) czy kwasu kannabidiolowego (CBDA). Oba te związki posiadają niezwykłe działanie na ludzki organizm.
Rozpuszczanie w alkoholu, filtracja, destylacja i dekarboksylacja (o ile nie była przeprowadzona na suszu przed zalaniem go alkoholem), którą możemy pominąć jeżeli zależy nam na kwasowej (surowej) formie kannabinoidów.
Przygotowany susz jest zalewany alkoholem, aby kannabinoidy się w nim rozpuściły. Etanol jednak rozpuszcza też inne związki, jak na przykład tłuszcze i woski lipidowe czy chlorofil. To dlatego przed rozpoczęciem destylacji (odparowania etanolu) wskazane jest odfiltrowanie tych związków. Zapewni to znacznie wyższą jakość produktu. Sam proces filtracji nie jest skomplikowany. Cały wyciąg alkoholowy schładzamy do temperatury od -17°C do -20°C. Temperatura ta umożliwia wytrącenie się tłuszczowych i woskowych związków, co umożliwia oddzielenie tych związków od wyciągu przelewając go przez filtry o odpowiedniej gęstości.
Kolejnym krokiem jest całkowite odparowanie alkoholu. Wrzenie rozpoczyna się już w temperaturze 78,37°C co chroni kwasy kannabinoidowe przed dekarboksylacją. Dobrze przeprowadzona destylacja pozwoli zachować cenne związki w nienaruszonej formie, a produkt końcowy będzie wolny od rozpuszczalników i przypominał bursztynową gęstą żywicę.
Proces destylacji za pomocą ekstraktora Soxhleta, ekstraktor przelewowy – przyrząd laboratoryjny służący do ekstrakcji trudno rozpuszczalnych związków chemicznych, wynaleziony w 1879 roku przez Franza von Soxhleta.
Aparat Soxhleta składa się z układu rurek, które montuje się między kolbę z wrzącym rozpuszczalnikiem i chłodnicę zwrotną. Pary wrzącego rozpuszczalnika wędrują z dolnej kolby przez rurkę do chłodnicy znajdującej się nad aparatem. Próbkę poddawaną ekstrakcji umieszcza się w specjalnym koszyku, tak zwanej gilzie, który znajduje się w szerokiej rurce, która powoli zapełnia się skraplanym przez chłodnicę zwrotną rozpuszczalnikiem. Koszyk jest umiejscowiony na specjalnej płytce izolacyjnej, aby pary rozpuszczalnika nie nagrzewały nadmiernie samej próbki. Na dole szerokiej rurki, poniżej poziomu płytki izolacyjnej, znajduje się wylot rurki syfonowej. Gdy poziom cieczy w rurce staje się wyższy niż w syfonie, cały rozpuszczalnik z rurki wypływa samoczynnie i wędruje przez syfon z powrotem do kolby na dole.
Cały aparat pracuje zatem cyklicznie – napełnia się powoli rozpuszczalnikiem do górnego poziomu syfonu, a gdy poziom ten zostanie osiągnięty, jest samoczynnie opróżniany i ponownie zapełniany kolejną porcją świeżego rozpuszczalnika.
Aparat Soxhleta wyparł niemal całkowicie aparat Graefego, gdyż ma w stosunku do niego szereg zalet:
substancja, z której następuje ekstrakcja, nie kontaktuje się w nim z gorącymi parami rozpuszczalnika, lecz tylko z ochłodzonym, ciekłym rozpuszczalnikiem (co ma znaczenie, gdy może ona się rozkładać pod wpływem wysokiej temperatury). Dodatkowo nie istnieje zagrożenie bezpowrotnego porywania przez pary rozpuszczalnika ekstrahowanego związku chemicznego, nawet gdy ma on niższą temperaturę wrzenia niż rozpuszczalnik.
proces ekstrakcji zachodzi znacznie szybciej, gdyż cykliczny proces opróżniania zbiornika z rozpuszczalnikiem działa jak mechaniczne płukanie i jednocześnie przyspiesza wymianę rozpuszczalnika w bezpośrednim otoczeniu ekstrahowanej substancji.